KİTAPTAN:
"mahluk acı çekebilmeye başladığı anda zevk de alabilmeye başlamıştı. bir canlının acı çekebilme kapasitesi, zevk alma kapasitesiyle ölçüştürülemeyecek denli çoktur. acı, doğada elbette daha esaslı ve köklü biçimde bulunur ve işgörür. zevk ise ancak her zaman geçici bir öğe olarak alır yerini...."
"birinin kafasını oydum, kötü fikirlere saplanmıştı. kahvelerin en konuşanıydı. fikirleri durmadan düşünülmekten ve hiç yapılmamaktan bıkmışlardı, kesilen baştan kaçıştıkları vaki...şeriat sonunda geldi! böyle bağırıyorlardı..."
"...ama bütün ilişkilerin tek taraflı olduğu, böyle yaşanması gerektiği açıkcası başka bir biçiminin de olmadığı zaten bilinirdi; asla istemeyecekti..."
"soluk alıp veriyor, insan içine dolan nefes olmak istiyor, göğsü inip çıkıyor hızlı hızlı. bu hız, bu gövde, bu çikolata çalığı ten ve ter, menevşi gözeneklerinden sızan, insanı yutkunduran..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder